سوره مبارکه بقره/شریفه ۳/ غیب و ظاهر
· غیب و ظاهر
قرآن کریم حقایق دینی را به دو دسته حقایق غیبی و حقایق ظاهری تقسیم می کند. حقایق غیبی حقایقی هستند که از حواس انسان غایب اند. حالا یا ذاتا از حواس پنج گانه غایبند مثل حقیقت روح و یا بالعرض غایب شده اند مثل جهنم و بهشت. حقایق ظاهری هم حقایقی هستند که از حواس پنج گانه غایب نیستند مثل قرآن کریم که در نزد مسلمانان موجود می باشد و آن را می خوانند و می شنوند.
· همه چیز رو نمیشه دید
بعضی ها بر این باورند که چیزی حقیقتا وجود دارد که بتوان آن را با یکی از حواس پنج گانه مشاهده نمود. حتی در میان کسانی هم که خود را پیرو ادیان می دانند هستند کسانی که دید مادی گرایانه دارند و حتی می شود که وعده های بهشت و جهنم را در همین دنیا محدود می کنند. شاید بتوان گفت آنها به دین به عنوان یک مکتب آسمانی نگاه نمی کنند، بلکه به عنوان یک راه مناسب برای زندگی مناسب در دنیا به آن نگاه می کنند، که توسط یک انسان باهوش طراحی شده است.
اما قرآن کریم می فرماید اگر قرار است کسی از هدایت خاص قرآن بهره بگیرد باید به امور غیبی دین هم ایمان بیاورد. اما وسیله ی این که انسان به آن چه نمی بیند و با حواس پنجگانه درک نمی کند مثل حقیقت روح ایمان بیاورد، استدلال های عقلی است از محسوس به نامحسوس که از جانب خداوند متعالی برای معرفی غیب بیان شده است.
خداوند متعالی در سوره مبارکه حج چنین استدلال می فرمایند:«یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنْ کُنْتُمْ فی رَیْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَ غَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَیِّنَ لَکُمْ وَ نُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ وَ مِنْکُمْ مَنْ یُتَوَفَّى وَ مِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلى أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلا یَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً وَ تَرَى الْأَرْضَ هامِدَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَیْهَا الْماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ وَ أَنْبَتَتْ مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهیج*ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَ أَنَّهُ یُحْیِ الْمَوْتى وَ أَنَّهُ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیر».
در اموری مثل بهشت، جهنم و مرگ هم انسان باید تا از غیب بودن خارج نشدند ایمان بیاورد یعنی باید با دل پاک و درک استدلالهای عقلی و پذیرفتن نتیجه آن ها به آنها ایمان بیاورد. و گرنه بعد از این که از غیب بودن خارج شدند ایمان آوردن به آنها برای انسان فایده ای نخواهد داشت. خداوند متعالی در قرآن کریم، حال فرعون را در هنگامی که ایمان آورد چنین بیان می فرماید:«وَ جاوَزْنا بِبَنی إِسْرائیلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَ جُنُودُهُ بَغْیاً وَ عَدْواً حَتَّى إِذا أَدْرَکَهُ الْغَرَقُ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ الَّذی آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائیلَ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ*آلْآنَ وَ قَدْ عَصَیْتَ قَبْلُ وَ کُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدینَ».
