تنبیه بدنی

یکی از انذار های مادی انذار از تنبیه بدنی است. به سبب اهمیت فراوان و تاثیرات زیاد آن در تربیت از یک سو و استفاده زیاد مربیان برای تربیت از یک سوی دیگر این قسمت را به طور جداگانه ای بحث می کنیم.

برخى والدین تنها راه تربیت فرزندانشان را تنبیه بدنى مى دانند؛ اما باید در نظر داشت که به جاى تنبیه و اعمال خشونت فیزیکى راه هاى بهترى هم مى توان پیدا کرد. تنبیه بدنى عوارض متعددى در رفتار و روحیه کودک دارد. کارشناسان معتقدند کودکانى که تنبیه بدنى مى شوند بیشتر از سایر کودکان مضطرب و پرخاشگر هستند. آنان مى گویند براى تربیت کودکان نباید از تنبیه بدنى استفاده کرد زیرا موجب اختلالات رفتارى کودکان مى شود. کارشناسان اثرات تنبیه بدنى را بسیار تأثیرگذار در روح و شخصیت کودک مى دانند. والدین باید در نظر داشته باشند در حالى که بسیار خشمگین هستند نباید کودک را تنبیه کنند. زیرا در هنگام عصبانیت قدرت تصمیم گیرى مناسبى ندارند. تنبیه بدنى کم اثرترین و بدترین نوع تنبیه است. تنبیه بدنى مسئولیت را از دوش کودک برمى دارد.

همشهری آنلاین در این رابطه چنین می نویسد:«همچنین روانشناسان معتقدندکه تنبیه بدنی, کودکان را مستعد ابتلا به‌بیماریهای روحی و روانی می‌کند در این زمینه دکتر فریبا عربگل روانپزشک کودک، چنین می گوید: تنبیه بدنی پرخاشگری در پسران و استرس و اضطراب را در دختران افزایش می‌دهد. بیشتر والدین تنها روش اصلا‌ح رفتارهای نامناسب فرزندان را تنبیه بدنی ذکر می کنند دکتر عربگل با بیان اینکه تنبیه فقط کتک زدن ، تحقیر و توهین کردن نیست , معتقد است: برای از بین بردن رفتارهای منفی و جایگزین کردن رفتارهای اجتماعی, تنبیه بدنی تنها راه نیست، کتک زدن کودک در واقع تخلیه خشم و عصبانیت والدین است, نه آموزش رفتارهای مناسب به کودک.

"تنبیه بدنی یکی از انواع تنبیه است که در تغییر رفتار کودک اثر کمتری دارد. زیرا کودک به ندرت کتک خوردن را با عملی که به خاطر آن تنبیه شده است مرتبط می کند، زیرا خشم والدین عامل چشمگیرترو قابل طرحی برای تنبیه است تا خود عمل. کودک اغلب شلاق را با درد تداعی می کند تا عمل خطا را با درد"».

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد